Historia gry

Pomysł gry narodził się na początku lat 70. XX wieku w czasie letniego obozu sportowego warszawskiej AWF. Było tam ponad 50 studentów, którzy chcieli grać w tenisa, ale do dyspozycji mieli tylko 2 korty, co powodowało  bardzo długi czas czekania. Janusz Smoliński zaproponował zdjęcie siatek, ustawienie małych bramek i grę w tenisa drużynowego. I choć koledzy go wyśmiali, nie zapomniał o tym pomyśle. Po wyjeździe do Szwajcarii (1979), gdzie podjął pracę jako nauczyciel sportu w Szkole Zawodowej w Zurychu, Smoliński powrócił do tego pomysłu i zaprezentował grę swoim uczniom w formie rozgrzewki. Już na pierwszej lekcji uczniowie prosili o przedłużenie „rozgrzewki” na całą lekcję. Grali rakietkami z grubej sklejki drewnianej, jednak były one ciężkie, niewygodne i niebezpieczne. Sukces był jednak olbrzymi, pomimo bolesnych kontaktów różnych części ciała z rakietami. Uczniowie chcieli grać dalej. Od tego momentu rozpoczęła się praca nad materiałem i regułami gry.

Nazwa gry
 

Nazwa gry powstała z połączenia pierwszych czterech liter nazwiska SMOL i niemieckiej nazwy  piłki – BALL = SMOLBALL®

 

Walory SMOLABLL®
 

Atrakcyjność tej gry, wynika z prostej koncepcji i reguł gry. Z tego względu w Smolball® mogą grać wszyscy: dzieci, emeryci, a nawet ludzie otyli i niepełnosprawni.

Gra nie wymaga większych umiejętności technicznych i taktycznych, dzięki czemu gracze szybko osiągają pierwsze sukcesy, co jest bardzo motywujące.

Ponieważ siła nie odgrywa w Smolball® decydującej roli, gra się we wszystkich wariantach jako gry mieszane. Smolball® jest również doskonałą grą uzupełniającą dla innych dyscyplin sportu.

Dzięki ogromnej dynamice oraz regułom gry zespołowej Smolball® to bardzo interesująca dyscyplina, która wszędzie zdobywa sobie szybko duże rzesze zwolenników.

 

SMOLBALL ® to najbardziej różnorodna gra zespołowwa
 

Może być rozgrywany w różnych wariantach:

• Smolball®  halowy

• Smolball®  na lodzie

• Smolball®  plażowy  

• Smolball®  na rolkach

• Smolball®  na wrotkach

• Smolball®  w wodzie (również jako gra rehabilitacyjna)

• Smolball®  dla niepełnosprawnych

• Smalball®  na trawie  

• Smolball®  na śniegu  Smolball® plazowy oraz w wodzie 30 m x 20 m

• Smolball® na lodzie, rolkach oraz wrotkach 45 m x 25 m

Najważniejsze reguły

Grę rozpoczyna się skokiem dosiężnym. Sędzia stoi w punkcie przecięcia linii środkowej boiska z kołem. Zawodnicy ustawieni są na swojej połowie boiska, a rakiety dotykają końca linii zagrywki. Sędzia rzuca piłkę do góry, a zawodnicy, skacząc do piłki, próbują ją zdobyć dla swojej drużyny.
 

Piłkę można dotknąć max. 4 razy (bez ograniczenia kroków), pierwsze podejmowanie piłki z podłoża nie jest liczone jako jej dotkniecie. Trzymając piłkę na rakiecie, można z nią biec 4 kroki, stojąc w miejscu można ją trzymać 4 sek. Zagrywając piłkę po podłożu, możemy ją dotknąć 4 razy. Piłki nie można aktywnie zagrywać głową, ramieniem oraz stopą i podudziem. Bramkarz w polu bramkowym może zagrywać piłkę całym ciałem, po wyjściu z niego staje się zawodnikiem, może brać udział w ataku i strzelać bramki. Zawodnicy z wyjątkiem bramkarza mogą mieć w polu bramkowym tylko dwa kontakty ciała z podłożem (dwie nogi). Kontakt ciała w pozostałej części boiska jest dozwolony, a nawet pożądany. Dozwolony jest tylko lekki kontakt ciał, jeżeli przeciwnik zostanie wytrącony z równowagi, otrzymuje rzut wolny. Zawodnik posiadający piłkę nie może być atakowany od tyłu. Zawodnicy nie mogą zagadywać sędziego, jak również dyskutować czy też obrażać innych zawodników (nawet własnych).

 

Więcej informacji: http://www.smolball.com/pl.html

Od niedawna dostępna jest książka Janusza Smolińskiego pt. "Smolball. Najwszechstronniejsza gra zespołowa".. Czytelnicy znajdą w niej szczegółowe zasady gry, zalecenia i rady. Książka, a także akcesoria do gry dostępne są na stronie: http://www.smolball.com/pl/eshop.html